terugblikken op 2013

Het is 20 December. Morgen is het de kortste dag en dan worden de dagen weer langer. Wat een heerlijk vooruitzicht.
Het jaar begon met veel sneeuw, dat hadden we toen al twee en een halve maand. Met de kou viel het wel mee maar omdat de sneeuw zo diep was konden de paarden geen gras vinden en moest er vanaf Oktober 2012 al bijgevoerd worden. Gelukkig was de buurman zo goed mij zijn tractor te lenen zodat er geen probleem was met het "gooien" van grote ronde balen hooi. In Februari hadden we af en toe wat mooie dagen, maar telkens viel er weer sneeuw en dat bleef zo doorgaan tot begin mei. Het kwam op een punt dat ik besloot geen sneeuw meer te schuiven, ik was het zo beu. En toen smolt het vanzelf weg. Eind April gaf een hoefsmid een clinic hoefbekappen, dat was nuttig en leerzaam en tot de dag van vandaag heb ik daar profijt van. Toen het mooier weer begon te worden in Mei werd het tijd om na te denken over de moestuin. Ik heb met de kruiwagen ruim 50 kruiwagens paardenmest op de moestuin gebracht, de man van een vriendin kwam om de moestuin te ploegen en toen was-ie klaar om ingezaaid te worden. Ik besloot wat meer pompoenen te zaaien want vorig jaar had ik van twee planten maar twee pompoenen. Verder had ik bonen, mais, sla, boerenkool, erwten, komkommers, courgettes, worteltjes, uien en tomaten. In dezelfde tijd dat ik de moestuin inzaaide heb ik ook boompjes geplant. 2013 was het laatste jaar dat er "shelterbelt trees" gratis uitgegeven werden. Dat zijn jonge boompjes die weggegeven worden aan boerderijen omdat er ontbossing heeft plaatsgevonden waar landbouwgrond gecreerd is. Waarom dat nu gestopt is weet ik niet want de ontbossing gaat nog steeds door maar ik kreeg bijna 400 boompjes, geloof ik. De buurman kwam langs met een maatje toen ik aan het planten was en hielp goed mee, diezelfde avond stonden alle boompjes erin. Ze zijn zodanig geplaatst dat ze - als ze groter zijn - een "snowfence" vormen zodat er niet zoveel sneeuw op mijn oprit geblazen wordt als het een keer flink waait. Toen de boompjes net geplant waren begon het flink te regenen met als gevolg dat de boompjes goed aansloegen. Helaas hebben de sprinkhanen er daarna weer een gat in geslagen en ik moet maar zien wat er nu over is. Jammer. In Juni kreeg ik een onverwachte aanvulling op mijn veestapel: een mevrouw vroeg of ik een oude Collie wilde hebben, zij hadden twee Ierse Wolfshonden en die waren de Collie een beetje aan het "bullyen". Ik kende deze hond en wilde haar graag hebben. Ze is hier nu al ruim zes maanden en iedere keer als ik haar zie is het net of ze naar me staat te glimlachen, die hond is zo blij! Ze is 16 jaar, maar is kwiek als een puppie. Ook in Juni heb ik een tractor gekocht zodat ik nu zelf wat werkzaamheden kan doen: hooibalen verplaatsen en sneeuw schuiven. Die tractor heeft zijn nut al bewezen. In Juli was het hoogtepunt van dit jaar: Heidie komt op bezoek! Eind Juli ben ik naar Calgary gereden om haar op te halen. Alex ging met ons mee, de andere twee honden bleven thuis en warden door Linda verzorgd, net als de paarden. Heidie en ik hebben flink rondgereisd door Alberta en zelfs een beetje door BC, ik wist niet dat we zo'n mooie provincie hadden prachtig! Na thuiskomst is ze hier nog bijna 3 weken geweest en hebben we veel paardgereden, en de omgeving verkend, waarbij ze veel mensen ontmoet heeft ("Bye Heidie..."). Helaas vliegen vijf weken voorbij en het was erg stil toen ze weg was. Dat was wel flink wennen. Voor mij begon toen het schooljaar weer en dat was even omschakelen. Inmiddels waren Heidie en ik begonnen aan het oogsten van de moestuin groente, dat was een flinke klus, we hebben wat bonen en erwten geplukt! De vriezer zit vol.... Later, in Oktober, had ik mijn pompoenenoogst: 30 pompoenen! Als grote oranje ballen lagen ze in de moestuin, de meesten heb ik weggegeven en veel Halloween vierders waren er erg blij mee.
September was een drukke maand met een nieuw personeeelsid in Fort Vermilion, en vergaderingen met het personeel en met de Raad van Bestuur. Het is alweer mijn vijfde jaar in deze baan, ik kan het me nauwelijks voorstellen. Ik ben inmiddels goed ingeburgerd, ken erg veel mensen en veel mensen kennen mij. Dat maakt het werk veel gemakkelijker. In Oktober nog een keer naar Edmonton voor een conferentie en eind Oktober nogmaals voor een vergadering. Dat was het wel zo'n beetje voor mijn oude pick up. Na ruim 300000 kilometer is-ie met pensioen en doet nu dienst als "farm truck". Ik heb een spiksplinternieuwe Dodge Ram 2500 Cummins Diesel, wat een luxe en wat een werkpaard! Dat is wel een verschil met die andere pick up!
En dan nu December, Kerst en Oudjaar.
Ik kan het niet vaak genoeg zeggen: ik zit hier helemaal op mijn plek. De natuur is overweldigend, met moose, elk, wolven, coyotes, adelaars en natuurlijk beren. Prachtig! Zoals ik nu woon heb ik altijd willen wonen, het gaat echt terug tot mijn jeugddroom: wonen in de natuur met dieren om je heen. Ik heb een goede baan, leuke vrienden die gelukkig niet de deur platlopen, maar waar ik heel gezellige momenten mee heb. De Canadese stijl van leven is casual, dat spreekt me erg aan, en mensen zijn erg "aanspreekbaar": Het is heel gemakkelijk met iemand een praatje te maken. En het is echt platteland: iedereen kent iedereen. Dit jaar heb ik weer nieuwe mensen leren kennen en ik weet zeker dat dit volgend jaar weer gaat gebeuren.
Wat de huidige winter betreft: we hebben gelukkig lang niet zoveel sneeuw als vorig jaar. Ik ben net gisteren begonnen de paarden wat hooi bij te voeren, tot nu toe stonden die op de hooiweide en zochten ze zelf hun gras onder de sneeuw. Maar het is al wel een paar keer flink koud geweest: -40. Brrr, dat is echt koud. Dit weekend warmt het weer op tot -24 en maandag zelfs -11, dat kan je warm noemen.
Warm of koud buiten, ik wens iedereen prettige Kerstdagen en een gezond en gelukkig 2014!